sultan

O kadar hızlı koşma! Yetişemezsin akışa... neden onu ölçü aldın sahi? belki de tam tersindedir biricik dermanın. Dur biraz, dinle! Gözlerini, çivileyip hapsettiğin o noktadan kurtar. Kaldır başını, gökyüzüne bir bak! Sağında duran çocuğun gözlerine bir bak, donuk kalbinden uzaklaşıp başını okşasana. Tebessümle cevap ver bakışlarına. eşlik et sen de onun çocukluğuna... Durmak bilmez bir koşuşturma var zihninde. Biliyorum. Bir sürü uğultu... Gürültüden yorgunsun? Karmaşalar yüzünden hep telaşlı. Sakin ol da biraz dinle. Evet, muhakkak birilerini de dinlemelisin. Ama eşlik ettiğin kainatın ayetlerinin sözlerini de dinle. ne ibretler ne tavsiyeler ne şahitlikler vardır Rabb'inin adını anan kainatta. Ne umutlar ne çıkışlar vardır bakınca, duymak isteyince. O halde şimdi Dur biraz, dinle kalbinde fıtratın bozulmamış akislerini. bir merhamet değil midir yıllarca bozulmadan sana eşlik etmek için var olan o ses. O halde şimdi dur biraz dinle kendini meçhul bir ...

Sözde senden kaçıyorum Dolu dizgin atlarla Bazen sessiz sevdasın İpekten kanatlarla Ama sen hep bin yıllık bilenmiş inatlarla Karşıma çıkıyorsun En serin imbatlarda Adını yazıyorum Bulduğun fırsatlarla Yüreğimin başına noktalarla, hatlarla Başbaşa kalıyorum sonunda heyhatlarla Sözde senden kaçıyorum Dolu dizgin atlarla Ne olur bir gün beni Kapından olsun dinle Öldür bendeki beni Sonra dirilt kendinle Çarpsam kara sevdayı En azından yüzbinle Nasıl bağlandığımı Anlarsın kemendinle Kaç defa çıkıp gittim Buralardan yeminle Ama her defasında Geri döndüm seninle Hangi düğüm çözülür Nazla, sitemle, kinle Ne olur bir gün beni Kapından olsun dinle Şaşırdım kaldım işte Bilmem ki nemsin Bazen kız kardeşimsin Bazen öp öz annemsin Sultanımsın susunca Konuşunca kölemsin Eksilmeyen çilemsin Orada ufuk çizgim Burda yanım yöremsin Beni ruh gibi saran Sonsuzluk dairemsin Çaresizim çaremsin Şaşırdım kaldım işte Bilmem ki nemsin Yavuz Bülent Bakiler

Kaç adam öldürdün sahi? Ellerindeki kan hangi mazluma ait? Elinden mi aldın küçük bir çocuğun babasını yahut küçük narin bedenlerin umutlarının mı kanını akıttın toprağa? ... '' Ne zaman ki dünyanın bir köşesinde haksız bir kan dökülürse tüm dünya halklarının elleri bu kanla kirlenir.'' Dostoyevski böyle söylüyor. ... Kavmin helak olurken senin günahının  ne olduğunu sorma küstahlığına kalkma! Şimdiye kadar sustun, şimdi de sus! Salih peygamberin devesini boğazlayan kaç kişiydi ama tüm kavim helak oldu. Sessizlikleriyle, dur dememeleriyle ortak oldular çünkü. Şuayb peygamber şöyle buyurmuştu: Ya Rabbi, iyileri neden helak ettin? Allah c.c '' zira onlar kötülüğü gördüler ve engellemediler.'' .... Mesuliyetlerimiz ağırdır. Ben yorulursam, bıkarsam, umutsuzluğa düşersem sen yola devam et. Sen yorulursan elimizden tutup hep beraber çabalayalım diyen ümitvar bir mümin yoldaş nasip olsun hayatlarımıza.. Bilmeliyiz ki ''Allah’a k...

Ağaç dalları arasında kımıl kımıl bir serçe... incecik narin bir gövdeyle. birkaç saniye bu küçük gövdesiyle ve tüm zarafetiyle bir o dala ve ordan bir başkasına hareket etti. Sanki bir şey arıyordu. hızla baktı baktı ve gitti. Başımın tam ortasında koca bir ağırlıkmışçasına duran zihin yorgunluğumu da aldı gitti. öylece onları izlemeyi çok sevmeme rağmen şimdi gittiğine üzülmüyorum. Şimdi üzülme vakti değil. Zaten o da bu dalgınlığın, hüzünlü suskunluğun bitmesi için gönderilmiş değil miydi?! ... şimdi gelişiyle başka bir manzara hissetmeme vesile olmasının şükrünü ve keyfini çıkarmalıydım. umudun yeşermesini, bulutların süzülüşünü, yaraların iyileşmesini, gözlerden karanlık perdenin kalkmasını sorunların aşılabileceği fikrini omuzların kendinden kat be kat ağır yükü kaldırabileceğine dair ümidini derin derin çekmeliyim içime. ... aslında gözle görünür somut bir acıya sahip değilim. ama ne yapayım düşüncelerin işkencesi de oluyor.